قیچی خم و برش آرماتور

در این مبحث سعی گردیده تا دلایل استفاده از خاموت زن ها و قیچی های خم و برش آرماتور بطور اجمالی بیان شود.

کلیه مصالح بنائی از جمله بتن، تاب و تحمل کشش را نداشته و در اندک زمان در مقابل نیروی کششی از همدیگر گسیخته می‌شوند.

 در مقاطعی که بتن تحت تاثیر نیروی کششی باشد فولادگذاری می‌شود. فولاد آلیاژی است که از آهن و کربن تشکیل شده؛ هر چقدر درصد کربن بیشـتر باشد فولاد سخـت‌تر و شکننده‌تر شده و خاصیت شکل‌پذیری آن کمتر می‌شود. فولادی که در ساختمان مصرف می‌شود باید به راحتی شکل‌پذیر باشد تا بصورت دلخواه و سرد، خم شود.

آرماتوربندی از حساس‌ترین و بادقت‌ترین قسمت‌های ساختمانی بتنی می‌باشد؛ زیرا همانطوری که قبلا گفته شد کلیه نیروهای کششی در ساختمان بوسیله میلگردها تحمل می‌شود.

نکات مهم درباره آماتوربندی

از آماتور های زنگ زده و یا آغشته به روغن نباید استفاده گردد و در صورت وجود آلودگی باید ابتدا به پاکسازی آنها قبل از اجرا اقدام نماییم.

خاموت ها باید به وسیله ی سیم آماتور بندی به آماتور های طولی بسته شود در واقع به وسیله ی سیم آماتور بندی به تمام میلگرد های طولی مهار شوند.

تمام میلگرد ها باید توسط قیچی مخصوص بریده شوند و نباید میلگرد ها را توسط دستگاه هوا برش برید زیرا باعث میشود چند سانتی متر بریده شده با حرارت غیر قابل استفاده باشد.

دستگاه قیچی خم و برش آرماتور جهت اجرای فونداسیون ساختمان و اجرای سقف و طبقات و جهت راهسازی و پل سازی مورد استفاده قرار می گیرد

با استفاده از دستگاه قیچی خم و برش آرماتور در وقت و هزینه خود در قسمت های مختلف ساختمان صرفه جویی نمایید

از خم کردن آماتور در دمای پایین تر از پنج درجه سانتی کرد خودداری گردد و نباید آماتور ها را که خم کردیم باز و بسته کنیم برای خم کردن دوباره و شکل دادن مجدد و باید تمام میلگرد ها به صورت سرد و با دستگاه مکانیکی خم شوند.

هنر ایرانی هنر ایرانی

هنر ایرانی

هنری استثنایی، خاص و غنی‌ترین میراث هنری در کل جهان بوده و دارای تاریخچه ای به قدمت تاریخ می باشد.

بسته به نواحی مختلف سرزمین ایران هنرهای خاصی در هر محدوده که گاها منحصر بفرد نیز می باشند شکل گرفته است از این رو در این مقاله سعی شده تا به چند نمونه از این هنر ها پرداخته و آنها مورد ارزیابی قرار گیرند.

نقاشی :

ایران به دنیا یک هنر مخصوص را عرضه کرده است که در نوع خودش بی مانند است. (Basil Gray )
تاریخ هنر نقاشی در ایران به زمان غارنشینی برمی گردد. در غارهای استان لرستان تصاویر نقاشی شده از حیوانات و تصاویر کشف شده است. نقاشیها بوسیله (W.Semner) بر روی دیواره های ساختمانها در ملایر و فارس که به 5000 سال پیش تعلق دارند کشف شده است. 
نقاشی های کشف شده در مناطق تپه سیالک و لرستان بر روی ظروف سفالی، ثابت می کند که هنرمندان این مناطق با هنر نقاشی آشنایی داشته اند. 

همچنین نقاشیهایی از دوران اشکانیان، نقاشی های معدودی بر روی دیوار، که بیشتر آنها از قسمتهای شمالی رودخانه فرات بدست آمده، کشف شده است. یکی از این نقاشیها منظره یک شکار را نشان میدهد. وضعیت سوارها و حیوانات و سبک بکار رفته در این نقاشی ما را بیاد منیاتورهای ایرانی می اندازد. 
در نقاشیهای دوران هخامنشی، نقاشی از روی چهره بر سایر نقاشی های دیگر تقدم داشت. تناسب و زیبایی رنگها از این دوران، بسیار جالب توجه است. نقاشی ها بدون سایه و با همدیگر هماهنگی دارند. 

از لحاظ تاریخی، مهمترین تکامل در هنر ایرانی، تقبل طرحهای چینی بوده است که با رنگ آمیزی که ادراک ویژه هنرمندان ایرانی است مخلوط شده بود. زیبایی و مهارت خارق العاده نقاشان ایرانی واقعاً خارج از توصیف است. در قرن اول اسلامی، هنرمندان ایرانی زینت دادن به کتابها را شروع کردند. 
کتابها با سرآغاز و حاشیه های زیبا رنگ آمیزی و تزئین شده بود. این طرحها و روشها از یک نسل به نسل دیگر با همان روش و اصلوب منتقل می شد، که معروف است به "هنر روشن سازی". هنر روشن سازی و زیبا کردن کتابها در زمان سلجوقیان و مغول و تیموریان پیشرفت زیادی کرد. شهرت نقاشی های دوران اسلامی شهرت خود را از مدرسه بغداد داشت. 
مینیاتورهای مدرسه بغداد، کلاً سبک و روشهای نقاشی های معمولی پیش از دوره اسلامی را گم کرده است. این نقاشی های اولیه و بدعت کارانه فشار هنری لازم را ندارند. مینیاتورهای مدرسه بغداد اصلاً متناسب نیستند. تصاویر نژاد سامی را نشان میدهد؛ و رنگ روشن استفاده شده در آن نقاشی را. هنرمندان مدرسه بغداد پس از سالها رکود مشتاق بودند که آیین تازه ای را بوجود آورده و ابتکار کنند. نگاه های مخصوص این مدرسه، در طرح حیوانات و با تصاویر شرح دادن داستانها است. 
اگر چه مدرسه بغداد، هنر پیش از دوره اسلامی را تا حدی در نظر گرفته بود، که بسیار سطحی و بدوی بود، در همان دوره هنر مینیاتور ایرانی در تمام قلمرو اسلامی از آسیای دور تا آفریقا و اروپا پخش شده بود. 

متخصاص هنر نقاشی بر این باورند، که نقاشی در ایران در دوران تیموری به اوج خود رسیده بود. در طول این دوره استادان برجسته ای، همچون کمال الدین بهزاد، یک متد جدید را به نقاشی ایران عرضه کرد. در این دوره (تیموریان) که از سال 1370 تا 1405 میلادی به طول انجامید؛ هنر نقاشی و کوچک سازی به بالاترین درجه کمال رسیده و بسیاری از نقاشان مشهور عمرشان را بر سر اینکار گذاشته اند. 
دو کتاب با ارزش از زمان بایسغر باقی مانده است؛ یکی کتاب "کلیله و دمنه" و دیگری کتاب "شاهنامه". هنر کوچک ایرانی در کتاب شاهنامه که در سال 1444 میلادی در شیراز رنگ آمیزی شده است، بخوبی مشخص است. 
یکی از این طرح ها نشان دادن یک منظره زیبا از یک دادگاه ایرانی است که به سبک چینی رنگ آمیزی شده است. کاشی های سفید و آبی ایرانی همراه با فرشهای زیبای ایرانی بصورت هندسی نقش شده است. در یکی از کتابهای دستنویس "خمسه نظامی گنجوی"، سیزده مینیاتور زیبا بوسیله "میرک" کشیده شده است. 

منبع: رشد

اخبار فرهنگی هنری خبرگزاری ها

عکاسی :

پیدایش عکاسی و رواج روش‌های گوناگون این فن در ایران، با اختلاف حدود سه سال از اعلام موجودیت عکاسی در فرانسه روی داده‌است. صنعت عکاسی برروی کاغذ حساس در سال ۱۸۳۹ میلادی بوجود آمد و در سال ۱۸۴۱ میلادی پلاکهای شیشه برای عکاسی اختراع گردید و از قرائن موجود این اختراعات و همه انواع وسائل عکسبرداری دو تا سه سال پس از اینکه به بازار می‌آمد بطور هدیه بدست پادشاه ایران می‌رسید.

نخستین دستگاه‌های عکاسی به روش داگرئوتیپ، به در خواست محمد شاه قاجار از کشورهای روسیه و انگلیس به دربار ایران وارد شد. دستگاه‌های عکسبرداری روسیه که هدیه امپراتور بود، زودتر رسید و نیکلای پاولوف دیپلمات جوان روس که به این منظور تعلیم عکاسی دیده بود، این دستگاه‌ها را به تهران آورد ودر اواسط دسامبر ۱۸۴۲ م مطابق پایان آذر ۱۲۲۱ه‍. ش نخستین عکسبرداری در ایران را انجام داد. ملک قاسم میرزا شاهزاده ایرانی و ژول ریشار فرانسوی نیز از جمله پیشروانی هستند که در ایران، به شیوه داگرئوتیپ، عکسبرداری کرده‌اند. با اطلاعاتی که از کتاب مقالات گوناگون تالیف دکتر خلیل خان اعلم الدوله ثقفی از یادداشتهای ریشار خان، اولین عکاسی که اعتماد السلطنه از او نام برده حاصل می‌شود این است که اولین عکسبرداری برروی صفحه نقره در سال ۱۲۶۰ هجری قمری در تبریز، زمانی که ناصرالدین میرزا ولیعهد بود انجام شده‌است. این دو دستگاه دوربین داگروتیپ یکی اهدایی از طرف ملکه انگلیس و دیگری هدیه امپراتور روسیه بودند. به جز یک عکس، هیچکدام از عکس های داگرئوتیپ ایرانی، باقی نمانده اند.

در سال‌های آغازین پیدایش عکاسی در ایران برخی از اروپاییانی که در مشاغل گوناگون در استخدام دولت ایران بودند نیز به تجربیاتی اندک در این زمینه دست زدند. این افراد اغلب معلمان رشته‌های مختلف دارالفنون بودند که مدرسه‌ای فنی برای تربیت افسران، مهندسان نظامی و غیر نظامی، پزشکان و مترجمان زبانهای خارجی به شمار می‌آمدو به دست امیرکبیر پایه ریزی و در سال ۱۸۵۰ م تأسیس شده بود.

عکاسان ایرانی نیز هم‌زمان با سال‌های اولیه پیدایش عکاسی در ایران دست به کار شدند و به تصویر جنبه‌های گوناگون زندگی مردم در دوران قاجار پرداختند. برای نمونه می‌توان به نامهای ریز اشاره کرد:

شاهزاده ملک قاسم میرزا که شاید نخستین عکاس ایرانی باشد، آقا رضا عکاس‌باشی، اولین عکاس حرفه‌ای و پرکار دربار ناصرالدین شاه که بسیاری از سفرها مراسم و جنبه‌های گوناگون دوران حکومت طولانی ناصرالدین شاه را ثبت کرده‌است.

باید خاطر نشان ساخت که نمونه عکس‌های دوره محمدشاه (که البته هیچکدام باقی نمانده اند) را نباید با صنعت عکاسی مرسوم امروز یکی دانست، زیرا صنعت عکاسی (فتوگرافی) در سال ۱۲۶۵ هجری قمری ۱۸۴۹ میلادی اختراع شده‌است یعنی یک سال بعد از فوت آن پادشاه، و آنچه در عهد محمدشاه وجود داشت و ریشار خان عمل می‌کرد دستگاه داگرئوتیپ بود که در سال ۱۸۳۹ میلادی به وجود آمده بود.

سرآغاز عکاسی در ایران، رویدادها و حرکت‌هایی را دربر دارد که گاه در نوع خود در جهان بی‌نظیر و برخی اوقات پیشرو حرکت‌های عکاسی در جهان است و از این لحاظ بسیار جای تامل و بررسی دارد.

از اوایل سلطنت مظفرالدین‌شاه در ۱۳۱۴ قمری عبداله میرزا در بالاخانه‌های دارالفنون عکاسخانه‌ای دایر نمود و فن عکاسی را متداول کرد. بسیاری از عکاس‌های بعدی از شاگردان وی بوده‌اند. این عکاسخانه تا اوایل مشروطیت دایر بود و عکاس دیگری کارهای عکاسی درباری را انجام می‌داد، بنام میرزا ابراهیم‌خان عکاس‌باشی که از خدمتگزاران دربار مظفرالدین‌شاه بوده‌است. معروف است که مظفرالدین‌شاه سخت شیفتهٔ عکاسی بود و خود عکاس آماتور بوده‌است.

از شاگردان عبداله میرزا دو نفر دیگر بنام «ماشااله خان» و «خادم» در اوایل سال ۱۳۰۰ شمسی، عکاسخانه‌های دیگری برپا کردند که هر دو در خیابان ناصریه بود، که عکس‌های ارزان‌تری می‌انداختند.

با آغاز جنبش مشروطیت مردم تمایل داشتند چهرهٔ رهبران خود را مشاهده نمایند و رواج این‌گونه عکس‌ها مصداق این تمایل است. به‌تدریج ثبت چهره‌های معروف گسترش یافت؛ و با ایجاد تحولات مختلف، عکس از انحصار دربار خارج شد و موضوعات اجتماعی و واقعی موضوع عکاسی قرار گرفت. با تحولات جنبش مشروطیت زمینه برای عکاسی مطبوعاتی فراهم شد. در حال حاضر، بیشتر عکس‌های موجود از دوران جنبش مشروطه، توسط استپان استپانیان، عکاس ارمنی انداخته شده‌اند. استپانیان به عنوان «نخستین عکاس خبری ایران» شناخته می‌شود.

دوران پهلوی ، دوران ورود همه جانبه فنون و تجهیزات غربی به ایران و روی‌آوری هنرمندان به شیوه‌های مدرن غربی بود. در این دوران با پیشرفت تجهیزات عکاسی و گسترش فعالیت مطبوعات، عکس به عنصری مهم و تأثیرگذار بدل گشت.

عکاسی مطبوعاتی که کمابیش رونقی داشت با کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ ه‍. ش دوباره دچار رکود و رخوت شد و عکاسی در حاشیه قرار گرفت. عکس‌های دههٔ ۳۰ و ۴۰ شمسی بیشتر جنبهٔ تبلیغاتی و رسمی داشتند. در اواخر دههٔ ۴۰ به‌دلیل ظهور و گسترش گرایشات هنری و پیچیده شدن مبارزات سیاسی، به‌تدریج فضای جدیدی بوجود آمد که عکاسی را نیز متأثر ساخت.

منبع : ویکی

اخبار ورزشی خبرگزاری ها

مجسمه سازی :

ایرانیان که در تمام رشته‌های هنری تزئ سنگتراشی، منبت‌کاری و غیره مهارت فوق‌العاده بخرج داده‌اند در فن مجسمه‌سازی علاقه زیاد از خود نشان نداده‌اند و این عدم علاقه به ایجاد مجسمه، در برخی ادوار تاریخی پیش از اسلام و در دوران اسلامی همچنان ادامه داشته‌است.

تاج سلاطین ساسانی شکل‌های عجیب و غریب به خود می‌گرفت طرفین آن بصورت بال پرندگان یا شاخ حیوانات درمی‌آمد و در بالای پیشانی ماه و ستاره‌ای قرار داشت و گوی بزرگی در بالای آن جای می‌گرفت

معروفترین مجسمهٔ عهد ساسانیان پیکر شاپور دوم واقع در غار معروف در درهٔ شاپور است. این مجسمه از اندازهٔ معمولی بزرگتر است؛ و در قرن‌های اخیر بر زمین افتاده بود. اخیراً آنرا روی پاهای بتونی قراردادند ولی اینطور به‌نظر می‌رسد که وقتی بر زمین افتاده بود زیبایی بیشتری داشت چون ساق پاهای آهنی و بتونی با قامت شاپور تناسب زیاد ندارد. مجسمه سازی همزمان با تکنولوژی پیشرفت کرده و در حال حاضر گروه هایی در ایران و جهان با پرینتر سه بعدی و طراحی کامپیوتری، مجسمه سازی را به روشی بسیار سریع تر انجام میدهند.

پیشینه مجسمه سازی در ایران به پنج هزار سال پیش بر می‌گردد. آثار مفرغی بدست آمده از لرستان، آثاری سمبولیک، ملهم از طبیعت و کاربردی‌اند. حجاری‌های ایران باستان دارای جنبه‌های مذهبی و وقایع‌نگار است و در آن‌ها توجه خاصی به نقوش حیوانی شده. به طوری که پیکرتراشی متأثر از هنر آشوری در دوران هخامنشی به نوعی دیگر و به گونه‌ای ظریف با نگاهی ناتورالیستی با جنبه‌ی مذهبی و وقایع‌نگار در ارتباط است. در دوران اشکانی هنر ایران با امتزاج دو هنر هلنی و هخامنشی و نیز واقع‌نمایی در چهره‌پردازی ادامه یافت. در دوره ساسانی نیز خصوصیات هنر هخامنشی را حفظ می‌کند، اما به طبیعت نزدیک‌تر می‌شود.

در سده اخیر، ارتباطات، مهم‌ترین نقش را در احیای هنر مجسمه سازی ایران ایفا کرده است. در دوران معاصر، آشنایی مجدد هنرمند ایرانی با هنر جهان و به خصوص هنر آکادمیک اروپا به مجسمه‌سازی ایرانیان جان دوباره بخشید.

بعد از کمال الملک هنرمندی چون ابوالحسن صدیقی که دانش آموخته‌ی اروپا بود، آغازگر مجسمه‌سازی حرفه‌ای ایران شد و بعد از او استادانی چون علی اکبر صنعتی و علی قهاری راه وی را در پیش گرفتند. نوع بیان این دسته از هنرمندان به شیوه‌های نئوکلاسی سیسم، رئالیسم و نئورئالیسم محدود می‌شد. اما از سال‌های 1320 نهضت نوینی در نقاشی و مجسمه سازی ایران به وجود آمد که هنرمندانی چون پرویز تناولی و ژازه طباطبایی با بهره گیری از راهکارهای هنر مدرن و استفاده از عناصر سنتی جامعه ایرانی، سعی در احیای هویت ملی و ارتباط جهانی در مجسمه سازی ایران داشتند. این مجسمه سازان به همراه بهمن محصص از پرکارترین مجسمه سازان دوران معاصر بودند.

مجسمه سازان مدرن ایران با بهره گیری از جنبش‌های هنر مدرن جهان و استفاده از عناصر درونی شده بومی (در آثار پرویز تناولی و ژازه طباطبایی) بیان حالات درونی (در آثار بهمن محصص) تجربه‌های گوناگونی را در پیش گرفتند.

اکنون به نظر می‌رسد پس از پشت سر گذاشتن این دوران و به پشت‌گرمی استادان ارزشمندی که برخی از آنان هم اکنون نیز در حال فعالیت هستند و به علاوه با توجه به گسترش ارتباطات و نیز ایجاد و افزایش ظرفیت آموزش دانشگاهی هنرهای تجسمی در داخل کشور، زمینه برای رشد و تجربه‌های جدیدتر فراهم شده است و ما شاهد حضور مجسمه سازان نسل جدیدتر در نمایشگاه‌های جهانی بوده‌ایم که از این بین اساتیدی چون ناهید سالیانی، لیلیت تریان، ویکتور دارش، سعید شهلاپور و بسیاری دیگر را می‌توان به عنوان هنرمندان تأثیرگذار در پرورش نسل اخیر مجسمه‌ساز به خصوص در بخش آموزش دانشگاهی برشمرد. اما کماکان این سوال مطرح است که آیا در کنار این پیشرفت‌ها، زمینه‌های لازم برای نقادی این هنر و در نتیجه تداوم این پویش از طرف خود جامعه هنری و فرهنگی کشور پدید آمده است؟ و کدام جنبه از ارزش‌های آفرینش، هنرمندان تجسمی و مجسمه ساز کشور را جذب خود می‌کند؟

منبع: ویکی و زیبا سازی

اخبار علمی و دانشگاهی خبرگزاری ها

صنایع دستی :

صنایع دستى ایران جلوه اى از هنر، فرهنگ و تمدن کهن این سرزمین شرقى است که روح هر بیننده اى را در نقوش و ظرافت خود غرق مى سازد. تمدن غنى چندین هزار ساله ایران در برابر تمدن هاى نه چندان دور اروپایى و آمریکایى هر گردشگرى را متحیر مى سازد و او را ترغیب مى کند تا تکه اى از این سرزمین کهن را به عنوان خلاصه اى از تاریخ ایران زمین، به سوغات ببرد و این تکه ارزشمند براى گردشگران، همان صنایع دستى است که روح و عشق انسان شرقى در آن پیوند خورده و این اعجاب سرزمین ایران است که گردشگران را متمایل مى سازد تا از هر گوشه اى سوغاتى ارزشمند به ارمغان ببرند.

تمدن چند هزار ساله ایران، میراث ماندگار بسیاری برای ما، مردم امروز این کشور کهن به یادگار گذاشته که مجموعه این میراث، هویت تاریخی و ملی ما را تشکیل می دهد. این میراث، مظاهر و جلوه های متنوع و متعددی دارد که هر یک از آنها به نحوی، گذشته درخشان و تمدن باستانی این مرز و بوم را بازگو می کند.یکی از این مظاهر که در شاخه های متنوعی خود نمایی می کند و بازگو کننده ی هویت و ذوق و هنر ایرانیان است،صنایع دستی است.

تاریخچه صنایع دستی

در حدود 8000 سال قبل که به عصر «نوسنگی» معروف است، مردمی در منطقه وسیعی در آسیای جنوب غربی زندگی می کردند که برای نخستین بار در گروههای کوچک جمع آمده، در یک مکان ساکن شدند و اولین دهکده ها را به وجود آوردند. آثار به دست آمده از دوران پارینه سنگی، میان سنگی و نوسنگی، گواه بر فعالیت انسان در ساخت ابزار و وسایل سنگی است. ابزارهایی چون تیغه های دندانه دار و به شکلهای مختلف هندسی در مکانهایی مانند بیستون و غارهای هوتو و کمربند به دست آمده است. انسانی که یاد گرفته بود با کاشتن دانه های خوراکی مقدار بیشتری از آن را به دست آورد، ناگزیر بود آن را در جایی ذخیره کند. او ظرفهایی را می خواست که در برابر گرما و رطوبت هوا مقاومت داشته باشد و غلات، در آن فاسد نشود. از این رو انسان دوران نوسنگی با الهام از همان شکلهای طبیعی و با آمیختن آب و خاک، اولین ظرفهای سفالی را ساخت.

منبع: کویر ها و کانون جهانگردی

اخبار سیاسی خبرگزاری ها

خوشنویسی :

خوشنویسی ایرانی بخشی از خوشنویسی اسلامی است که در ایران و سرزمین‌های وابسته یا تحت نفوذ او همچون کشورهای آسیای میانه، افغانستان و شبه قاره هند به تدریج حول محور فرهنگ ایرانی شکل گرفت.

در حالی که عمدهٔ تبدیل نگارش معمولی کلمات به خوشنویسی هنرمندانه در جهان اسلام، به‌عهده ایرانیان بوده‌است، رفته رفته ایرانیان سبک و شیوه‌هایی مختص به خود را در خوشنویسی ابداع کردند. هرچند این شیوه‌ها و قلم‌های ابداعی در سایر کشورهای اسلامی هم طرفدارانی دارد اما بیشتر مربوط به ایران و کشورهای تحت نفوذ آن همچون کشورهای آسیای میانه، افغانستان، پاکستان و هند می‌باشد.

در ایران پس از فتح اسلام، خطّاطی به شیوهٔ نسخ وجود داشت. در پرتو حمایت ابوبکر بن سعد زنگی در فارس، ده‌ها نسخه قرآن خطی به وجود آمد. در زمان حکومت ایلخانیان، به دلیل نفوذ هنر چین و سلطه مغول‌ها، اوراق مُذهّب کتاب‌ها، نخستین بار با نقش‌های تزیینی زینت یافت. در زمان حکومت تیموریان در ایران، خط و خوشنویسی اهمیتی ویژه یافت. میرعلی تبریزی خط نستعلیق را که از ترکیب خط نسخ و تعلیق به‌تدریج ایجاد شده بود را قوام بخشید. از شاهزاده بایسنقر میرزا به‌عنوان مشهورترین خطاط قرآن در این دوره یاد می‌شود.

آنچه که به‌عنوان شیوه‌ها یا قلم‌های خوشنویسی ایرانی شناخته می‌شود بیشتر برای نوشتن متون غیر مذهبی نظیر دیوان اشعار، قطعات ظریف هنری و یا برای مراسلات و مکاتبات اداری ابداع شده و به‌کار رفته‌است. این در حالی است که خط نزد اعراب و ترکان عثمانی بیشتر جنبه دینی و قدسی داشته‌است. هرچند آنان نیز برای امور منشی‌گری و غیرمذهبی قلم‌هایی را بیشتر به‌کار می‌برند، اما اوج هنرنمایی آنان - بر خلاف خوشنویسان ایرانی- در خط ثلث و نسخ و کتابت قرآن و احادیث قابل رویت است.

در ایران نیز برای امور مذهبی مانند کتابت قرآن یا احادیث و روایات و همچنین کتیبه‌نویسی مساجد و مدارس مذهبی بیشتر از خطوط ثلث و نسخ بهره می‌گرفتند که نزد اعراب رواج بیشتری دارد. هرچند ایرانیان در این قلم‌ها نیز شیوه‌هایی مجزا و مختص به خود آفریده‌اند.

منبع:ویکی

اخبار اقتصادی خبرگزاری ها

نگارگری :

اولین مکتب نگارگری ایرانی که در تبریز پایه ریزی شده است، و آن را مکتب تبریز نامیده‌اند. در دوران صفوی و بازگشت تختگاه به تبریز مکتب دیگری در نگارگری با نام تبریز شکل می‌گیرد. همچنین برای اولین بار در تاریخ ایران مصور سازی کتب به شکل کارگاهی و در مجموعه‌ای به نام ربع رشیدی که به همت خواجه رشد الدین فضل الله بنا شده بود به انجام می‌رسید.

خمسه نظامی(ساختن کاخ خورنق) اثر کما‌ل الدین بهزاد از مکتب هرات به سال ۸۹۹ه.ق محفوظ در موزه بریتانیا،توجه به صحنه‌های روزمره زندگی مشهود است حرکت در این نگاره به صورت دو دایره در هم پیچیده است که یادآور عدد 2 در انگلیسی است همچنین واقع‌گرایی موجود در اثر نسبت به دوران گذشته چشم‌گیر است.

فعالیت کارگاه‌های نگارگری پس از مرگ شاهرخ و بایسنقر میرزا تا اندازه‌ای رنگ رکود گرفت و این رکود تا هنگام به قدرت رسیدن سلطان حسین بایقرا (آخرین شاه تیموری از ۹۱۲-۸۷۳ه.ق) ادامه یافت و هنرمندان بزرگی را پروراند ،همچون:محمد سیاه قلم،روح الله میرک و از همه مهم‌ترکمال‌الدین بهزاد که بسیاری او را تابناک‌ترین چهره نگارگری می‌دانند.

منبع:سیمرغ

امید است در این مقاله که به تعداد اندکی از هنرهای ایرانی پرداخته و باعث افزایش اطلاعات شما عزیزان درباره کشور بزرگ ما شود و ما با تکیه بر این اطلاعات بتوانیم از هنرهای ناب ایرانی حفاظت نماییم

پایان

طراحی سایت بدون دانش فنی

طراحی سایت بدون دانش فنی

شاید در ابتدا گفته شود که مگر می توان یک سایت طراحی کرد و هیچ دانش برنامه نویسی هم نداشت؟ جواب به این سئوال خیلی ساده و یک کلمه است.

 بله

امروزه با توجه به پیشرفت هایی که در عرصه برنامه نویسی شده است می توان یک همچین کارهایی انجام داد. بسیاری از توسعه دهندگان وب توانسته اند با برنامه نویسی های بسیار پیشرفته اقدام به تولید cms ها و سایت ساز هایی کنند که شما به راحتی و با فقط کشیدن و رها کردن (درگ اند دراپ)  ماژولها و امکانات مختلف، سایت خود را طراحی و بسازید.

پس یعنی برای طراحی یک سایت و حتی طراحی سایت فروشگاه اینترنتی فقط احتیاج است که شما بلد باشید با موس کار کرده و  سواد خواندن و نوشتن داشته باشید و همچنین نیازمند به تهیه یک سایت ساز آنلاین و فروشگاه ساز آنلاین هستید.

حال این سئوال پیش می آید که این سایت ساز و فروشگاه سازهای آنلاین چی هستند و چه کارهایی انجام می دهند.

بسیاری از امکاناتی که در سایت ها مورد استفاده قرار می گیرد بصورت مشترک می باشند پس می توان یک سیستمی طراحی کرد که تمامی این اشتراکات را داشته باشد و فقط کاربر هر وقت هر کدام از این بخش ها را احتیاج داشت از آن استفاده کند.

در سیستم آنلاین شما هر تغییری را که در سایت خود بدهید در همان لحظه در سایت اعمال شده و قابل مشاهده است از هر نقطه جهان.

هزینه های بسیار پایین و حتی رایگان برای طراحی سایت در این سیستم ها استفاده می شود.

شما به راحتی می توانید فقط با چند کلیک کل قالب خود را به راحتی تغییر داده بدون اینکه هیچ مشکلی برای اطلاعات شما ایجاد شود.

یادگیری راحت و کنترل پنل ساده که شمارا قادر می سازد تا تمامی سایت خود را به راحتی و هیچگونه مشکلی درست و ویرایش نمایید.

منبع : سایت ساز کاج

روش های تبلیغات مجازی

در دنیای امروز که دنیای ارتباطات لقب گرفته است، برای موفقیت در کار و پیشه خود احتیاج بسیار زیادی به تبلیغات بوجود آمده بطوری که اگر شما بهترین محصول تمام جهان را هم داشته باشید، اگر در حوزه تبلیغات وارد نشوید آن محصول برای شما پشیزی ارزش و سودآوری نخواهد داشت.

ارزش تبلیغات برهیچ کس پوشیده نیست اما با اینکه تمامی کسبه از هر صنف با تمام وجود به اهمیت تبلیغات در حیطه کاری خود واقف هستند ولی با اینحال کمتر تمایل به انجام تبلیغات درست را دارند.

در سالهای گذشته افراد متخصص در زمینه های مالی و تبلیغاتی اعلام می کردند که شما باید 70% دارایی خود را (فروش خود را) برای تبلیغات هزینه نمایید. ولی در یکی دو سال اخیر با توجه به تغییرات اساسی سبک زندگی مردم، این مبلغ از نظر کارشناسان به 90% رسیده است و ما سعی می کنیم در این مقاله دلایل و روشهای درست تبلیغات را به شما نشان بدهیم.

روش های تبلیغات:

به طور کلی دو روش اصلی برای تبلیغات وجود دارد. 1: محیطی 2: مجازی

در روش محیطی شما با استفاده از تراکت، کارت ویزیت، بنرهای تبلیغاتی و تبلیغات تلویزیونی کسب و کار خود را به مردم معرفی می نمایید. منتها این روشها دیگر در حال منسوخ شدن هستند که در ذیل به آنها اشاره می نماییم.

یکی از مهمترین اشکالات این نوع تبلیغات عدم نمایش و معرفی کسب و کار به افرادی است که واقعا به آن احتیاج دارند، یعنی شما نمی توانید تعیین کنید که چه اقشاری با چه میزان سواد یا سن یا مدرک تحصیلی تبلیغات شمارا ببینند و این یک مشکل بسیار بزرگ است چون برای شما واقعا مهم نیست افرادی که هیچ ربطی به کسب و کارتان ندارند از وجود کسب و کار شما با خبر بشوند مثلا اگر شما در زمینه ساخت موتورهای خاص الکتریکی فعالیت می کنید هیچ احتیاجی نیست که بچه های مدرسه ای و یا خانم های خانه دار شاهد تبلیغات شما باشند و الی آخر.

دومین دلیل قیمت بسیار بالای اینگونه تبلیغات است. درست است که شما میتوانید با 20 هزار تومان برای خود 1000 عدد تراکت درست کنید ولی آیا تمامی این تراکت ها به دست افراد می رسند؟ و یا افراد عادی به تراکت شما اصلا اهمیتی می دهند؟ عموم تراکت ها توسط مردم دور ریخته می شوند و یا اصلا برای مردم مهم نیستند پس از هزار تراکت نهایتا فقط 50 تا از آنها توسط  افراد دیده می شوند که برای این تعداد مبلغ خیلی زیاد است.

پس تکلیف چیست؟

بهترین راه تبلیغات متمرکز و هدفمند تبلیغات دیجیتالی است ولی منظور از این تبلیغات چیست؟

1: استفاده از بانک شماره موبایل اطلاعات مشاغل جهت ارسال پیامک تبلیغاتی

شما با استفاده از این امکان و ارسال پیامک (sms) های تبلیغاتی می توانید دقیقا تعیین کنید که تبلیغ شما به دست چه کسانی برسد.

2: استفاده از سایت

شما با ساختن یک سایت برای کسب و کار خود، حال میخواهد سایت حرفه ای باشد یا با استفاده از سایت ساز ها برای خود سایت داشته باشید و یا همینجور شما طراحی فروشگاه اینترنتی انجام داده باشید و یا هرنوع سایت و وبلاگی که داشته باشید می توانید با بهینه سازی آن و در نهایت سئو سایت خود به موتورهای جستجو این امکان را بدهید تا سایت شما با کلمات کلیدی که برای کسب و کار خود تعریف کرده اید در صفحه اول و بالاترین نتیجه نشان داده شود تا تمام کسانی که به کسب و کار شما نیاز دارند فقط با سرچ کردن اسم شما و یا کلمات کلیدی شما بتوانند شما را پیدا نمایند.

3: تبلیغات اینترنتی

شما با استفاده از اینترنت و بستر بینهایت مستعد آن می توانید کسب و کار خود را رونق دهید، این روش درست است که هزینه بردار است اما با توجه به اینکه در حال حاظر بازدید کننده های اینترنت از تلویزیون بیشتر شده است شما با یک هزینه میتوانید تبلیغ خود را به بیش از چند میلیون آدم که آشنایی با اینترنت و کامپیوتر دارند نشان دهید و حتی می توانید این تبلیغ را نیز هدفمند انجام دهید مثلا اگر شما در زمینه لباس زنانه فعالیت دارید می توانید تبلیغ خود را به سایتهای معتبری چون آپارات داده و ذکر کنید که در قبل از نمایش فیلمهایی که در دسته بندی زنانه قرار دارند نشان داده شود.

امید است این مقاله و دیگر مقالات ما به درد شما خورده و باعث افزایش کارایی کسب و کار شما بشود و  ما را در ادامه این راه همراهی نمایید.

منبع:  بانک مشاغل موبایل ماهان

هنر ایرانی و هنر در جهان

دنیای هنر دنیای پر رمز و راز و مملو از پیچیدگی ها و کمی وهم آلود است و در مقابل دنیای هنر پر از زیبایی و سادگی و نشاط و روح افزایی بر زندگیست.

هرچیزی که انسان را به فکر بیاندازد هنر است.

نقاشیهای روی دیوار غارها در عصر انسان های اولیه یا نقاشیهای داخل اهرام و رسم خط ها و شکل های عجیب در صحرا یا سنگ تراشی هایی که قدمت آنها به 17 هزار سال پیش میرسند تا نقاشیهای داوینچی و مجسمه های میکل آنژ تا نمایشهای شکسپیر و فیلمهای چاپلین و هیچکاک و میلیونها مثال دیگر نشان از پیشرفت هنر براساس افزایش درک و شعور مخاطب و یا بهتر بگوییم تمامی انسانها می باشد.

در دوران غار نشینی، اشکالی که با زغال در دیواره یا سقف غارها کشیده شده بود طبق نظر کارشناسان جهت ارتباط با دیگر افراد حاظر در آن محل یا داشتن امید به گرفتن آن شکار و حتی عبادت نیز بوده است.

در دوران یونانی ها با استفاده از داستانها و قصه ها مردم درصدد القای هنر به خدایان باستان و با رسم و ساختن هنر انگیزه و ارادت خود را به آن خدایان نشان می دادند.

بعد از این دوران ما به دوران مصریان می رسیم که با اعتقاد به زندگی دیگر پس از مرگف سعی می کردند تا با دفن وسایل ضروری و زینتی و همچنین نقاشی های معنادار بر دیواره های گورها فرد متوفا را با تجهیزات کامل به دنیای دیگر بدرقه کنند.

در دوران رمی ها هنر با تکنولوژی مخلوط و آثار شگرف و بینظیری از هر نظر خلق گردید.

در دوران رنسانس هنر دیگر مخصوص خدایان نبود و از آن حتی برای اعتراض به حکومت نیز استفاده می شد.

بهد از پیدایش سینما و ظهور تکنولوژی های جدید هنر با تغییر ماهیت بیشتر به نشان دادن مشکلات یا زیبایی های طبیعت و جهان روی آورد و در این میان فرق بین هنرها و شاخه های آنها با ادغام انواع هنر در هم دیگر مرز های هنر بی معنی گشت.

در دنیای امروز واقعا تشخیص هنر به معنای ابتدایی آن کاملا از میان رفته و هر انسانی که بتواند با افکار خویش یک انسان دیگر را به فکر و اندیشه بیاندازد، میتوان گفت که دارد کار هنری انجام می دهد و می شود به آن فرد لقب هنرمند داد.

هنر در ایران و هنر ایرانی شاید قدیمی ترین شکل در تاریخ کل جهان است.

غر نوشته های جیرفت، آثار کشف شده ماقبل تاریخ، اولین فرش جهان با قدمت 11 هزار سال، اجساد مومیایی شده 9 هزار ساله، نوشته های مکتوب 7 هزار ساله، آثار بجا مانده از تخت جمشید و دیگر بناهای باستانی، هنر اسلامی، بناهای مذهبی، نقاشیهای کمال الملک، جواهر سازی، نمایشهای تخت حوضی و .....

برای هرکدام از این بخش ها میتوان هفته ها سخن گفت و هزاران صفحه نوشت.

ایران ما مهد هنر و تمدن جهانی بوده و هست.

در این میان سهم ما از ارائه این هنر به جهانیان چه مقدار بوده؟ در این روزگار که هرفردی یک هنرمند به حساب می آید آیا شما در جهت تعالی و بالابردن هنر این آب و خاک تلاشی داشته اید.

شاید بگویید که من هنر خاصی ندارم ولی این یک فکر باطل است. شاید ما نتوانیم مثل استادان بنام نقاشی، نقاشی کنیم و یا مانند اساتید خوشنویسی خوش خط بنویسیم و تابلوهای زیبا خلق کنیم ولی فقط هنر که به این دو شاخه ختم نمی گردد.

شاید شما بتوانید حتی با دوربین گوشی خو عکاسی کرده و زیبایی های ایران را به تمامی دنیا نشان دهید. و شاید صنعت گر بوده و می توانید با کنار هم قراردادن آهن و چوب و شکل دادن به آنها به اشاعه هنر مجسمه سازی کمک کنید.

در تمامی شهر های ما مردم به خلق آثار هنری از دیرباز مشغول بوده اند که نمونه های آن هارا می توان در صنایع دستی هر شهر و روستا پیدا کرد. این کار علاوه بر تولید هنر باعث رونق گردشگری و توریسم و همچنین درآمد زایی برای خود فرد تولید کننده و صاحب هنر نیز می شود.

هنر های ترسیمی مانند نگارگری و مینیاتور (البته قابل مقایسه با هم نیستند) از هنرهای بسیار عجیبی می باشد که یک هنرمند برای خلق یک اثر از آن ممکن است حتی 2 سال از زمان خود را سپری کرده و برای آن اثر چشم و سلامتی بدن خود را از دست بدهد.

بطور کلی هنر در ایران نه ابتدا داشته و نه انتها دارد و به قول معروف از ازل بوده و تا ابد ادامه دارد و هیچ فردی و قدرتی در هیچ بخش از تاریخ نتوانسته هنر را از ایرانی جماعت جدا کرده و یا هنر را از بین ببرد. هنر در گوشت و پوست ما ایرانی ها وجود دارد و هرفرد ایرانی درصورت باور داشتن به خود می تواند یک هنرمند جهانی شود یعنی ما در ایران 80 میلیون هنرمند در سطح جهان داریم.

دوستان عزیز خودتان را دست کم نگیرید، شما می توانید در هر زمینه به یک هنرمند جهانی بدل شوید. فکر نکنید فقط باید در نقاشی یا موسیقی پیشرفت کنید. مثالهای بالا تعداد اندکی از بخش های هنری موجود در ایران بوده است که شما می توانید در آنها به عنوانی دست پیدا کنید.

سخن آخر اینکه صحبت از هنر و بخصوص هنر ایرانی در هیچ مقاله ای نمی گنجد و میتوان برای هنر ایرانی به قدمت تاریخ و زمان عمر زمین سخن پرانی کرد و در آخر هم حق مطلب را ادا نکرد.

پایان ...... منبع: پرتال کاج